Άρθρο Γ. Παπανικολάου στο news247.gr
Παρά την αναβάθμιση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων έπειτα από την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι Βρυξέλλες για τους περισσότερους συμπολίτες μας παραμένουν ακόμη μακριά. Φαντάζουν και σήμερα ως ένα ευρωπαϊκό κέντρο εξουσίας, με δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές παραμέτρους, με δυσνόητες και πολλές φορές βαρετές διαδικασίες.
Σε αυτό το διαπιστωμένο δημοκρατικό έλλειμμα, αν προσθέσουμε την οικονομική κρίση, τότε αμέσως αποκτάμε ένα περιβάλλον ικανό να αναπτύξει και να θρέψει τα πιο ευρωσκεπτικιστικά αν όχι ευρωφοβικά πολιτικά αισθήματα.
Οι ευρωεκλογές αποτελούσαν πάντα μια ιδανική ευκαιρία να συζητηθεί διεξοδικά, μακριά από εμμονές ή προκαταλήψεις, το τι ακριβώς διακυβεύεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και να διαψευστούν ή να επιβεβαιωθούν σκέψεις και προβληματισμοί γύρω από το ευρωπαϊκό εγχείρημα, τη διαδικασία ολοκλήρωσης και της στενότερης συνεργασίας.
Για την Ελλάδα όμως, όπως και σε άλλες χώρες που εφαρμόστηκε το σύστημα της κλειστής – χωρίς σταυρό προτίμησης λίστας, η συζήτηση αυτή ελάχιστα συνέβαλε στην αντιμετώπιση του δημοκρατικού ελλείμματος. Παρατηρήθηκε λοιπόν το εξής παράδοξο: Ενώ ολοένα και περισσότερες αποφάσεις που λαμβάνονταν στις Βρυξέλλες επηρέαζαν άμεσα ή έμμεσα την καθημερινότητα των Ελλήνων, εντούτοις, δεν παρεχόταν στους ίδιους το αυτονόητο δικαίωμα επιλογής των εκπροσώπων τους σε αυτή τη διαδικασία.
Η αλλαγή του συστήματος της εκλογής των ευρωβουλευτών, την οποία σε ουδέτερο χρόνο και συγκεκριμένα από τον Οκτώβριο του 2010 με συνέντευξή μου στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» υποστήριξα, δεν δίνει απλώς όμως τη δυνατότητα επιλογής εκείνων των προσώπων που ο καθένας θεωρεί ικανότερους. Δημιουργεί και την υποχρέωση στους ίδιους τους υποψήφιους να μιλήσουν περισσότερο για την Ευρώπη και για το τι ακριβώς θέλουν να πράξουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Με δύο λόγια, στους επόμενους τρεις μήνες ο κάθε υποψήφιος θα πρέπει να μιλήσει «ευρωπαϊκά», εξηγώντας στους πολίτες για το πώς αντιλαμβάνεται τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και κυρίως, για το ποια θέση και ρόλο οραματίζεται να έχει η χώρα μας μέσα σε αυτή. Και ασφαλώς, δίνει την ευκαιρία να συζητήσουμε ακόμη πιο διεξοδικά για το τι απορρέει από την ιδιότητα του κράτους μέλους της Ε.Ε., τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτής της σχέσης.
Σε κάθε περίπτωση, σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύει η χώρα, και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο που η Ελλάδα ασκεί την Προεδρία της Ε.Ε., η αναβάθμιση της διαδικασίας των ευρωεκλογών με την ανάδειξη με σταυροδοσία των νέων ευρωβουλευτών αποτελεί αναβάθμιση της ίδιας της δημοκρατίας μας.
